Je kon een speld horen vallen. Het publiek keek ademloos naar de spreker en luisterde naar de presentatie. Waar bij vorige sprekers het publiek nog onrustig heen en weer had bewogen, had deze spreker de volle aandacht van het publiek.

Het is de wens van iedere spreker. Een publiek dat ademloos luistert naar het verhaal dat je aan het vertellen bent. Geen onrustige bewegingen of geluiden in de zaal, maar een aandachtige stilte.

Hoe krijg je dat voor elkaar? Hoe kan het publiek van een onrustig bewegende massa, een gefocuste groep worden?

Het antwoord: een persoonlijk verhaal. Mensen zijn dol op verhalen, en helemaal als die over persoonlijke ervaringen gaan. Details, grafieken, overzichten, we zien ze overal langskomen. En ook in de meeste presentaties zijn ze in ruime mate voorhanden.

Hoe anders is het als iemand een persoonlijk verhaal vertelt. Iets wat hij zelf heeft meegemaakt, iets wat hem heeft geëmotioneerd. Vaak herkennen we er ook wat van onszelf in.

Een persoonlijk verhaal kan je goed gebruiken bij de start van je presentatie. Dus niet meteen beginnen met een voorproefje van alle informatie die je gaat geven, maar contact maken met je publiek door een anekdote uit eigen ervaring te vertellen.

Ook op andere plekken in je presentatie kan je persoonlijke verhalen gebruiken. Voor jou is het wellicht interessant om te vertellen hoe goed je product werkt of hoeveel je dienstverlening kan opleveren. Maar hoeveel mooier wordt je presentatie als je vertelt over die keer dat je zag wat je product of dienst bij iemand teweeg bracht. Het verhaal dat je hoorde van die blije meneer of mevrouw. Of: wat voor invloed het op je eigen leven heeft gehad.

Hoe interessant de specificaties van je product of het rendement van je dienstverlening ook zijn, met een persoonlijk verhaal krijg je de aandacht van je publiek.